|
Trabzon, Akçaabat Sebat Gençlik
Sevgili takımımın asıl ismi budur.
Veya eskiden böyle diyorduk ta, şimdi erozyona mı uğradı, yoksa Trabzon ismi; önünde fazlalık yaptıdamı kaldırıldı bir türlü anlamış değilim.
Şöyle geriye doğru bakıyorum da, sevgili takımımın birinci lige çıktığı zamanki duygularım aklıma geliyor.
Ne kadar gururlanmıştım, ne kadar sevinmiştim anlatamam.
Ama ne yalan söyleyeyim, içimede bir ateş düşmüştü!
Biliyordum o zamanki adıyla, Türkiye birinci liginde oynamak kolay değildi. Çok masraflıydı. Sebat bunun altından nasıl kalkar diye, karamsar bir düşünce almıştı beni.
İnanın bunları şimdiki pozisyonu görüpte ben söylemiştim diye yazmıyorum.
Aynı günlerde; bende stadın içindeki profesyonel futbolcular derneğinin lokalinin yapımıyla uğraşıyordum.
İçindeki klimalardan iki tanesini hibe eden Başkan Veli Sezgin’e; bu nazik hareketinden dolayı teşekkür etmek için ziyaret gittiğimde, aynen şunları söyledim “Sayın Başkan; Sebat gençlik birinci lige çıktı. Öncelikle seni ve yönetim kurulunu tebrik ediyorum. Ama görüyorum ki İstanbul’un eskilerine saldırıyorsunuz. Bu tamamen yanlıştır. Sebat Gençlik olarak Dıgıtürk’ten aşağı, yukarı 4,5- 5 trilyon alacaksınız. Bu paranın yarısını, seni çıkaran kadroya ve genç futbolculara harca. Ligde kalırsan ne ala.Yok kalamazsan da elinde kalan parayla tekrar birinci lige çıkarsın. Eğer İstanbul’un eskilerine takılmaya devam ederseniz, iki sene sonra Kahraman Maraş gibi olursunuz dedim”. Sayın Veli Sezgin teşekkür ederek; bizde sizin gibi düşünüyoruz dedi. Ama daha sonra gördümkü tam tersini yapıyor. Şu an geldiğimiz noktaya bakarsak ne kadar doğru söylediğim ortaya çıkıyor.
Keşke yanılsaydım. Bu anlattıklarımı kendisine de sorabilirsiniz.
Şimdi, konumuza gelelim!
Sebat gençlik her gün kan kaybediyor.
Esasında akan kan sebat gençliğin kanı değil Trabzon futbolu kanıyor, hemde hızlı bir şekilde çünkü kesilen damar basit bir damar değil.
Sebat gençlik, Trabzon’un şah damarıdır.
Bütün bu söylediklerimi bilen ve üzülen sürüyle insan var ama yara müdahale edilemeyecek şekilde büyüyor ve ilk göz ağrım göz göre göre elden gidiyor.
Ne yapılabilir?
Ne yapmak gerekir?
İlk önce ağabey Trabzonspor, Sebat Gençliği masaya yatırması gerekir. Yani ağabey olduğunu hissettirmesi gerek.
Zaten ağabeylik yapmak kendi menfaatinedir.
Ağabeylik zor zamanda yapılırsa kıymetlidir, yoksa her şey iyiyken delikanlılık yapmak kolaydır.
Tamda bu ayın 28’de Trabzonspor’un divan toplantısı var, orada Sebat gençliğin konuları ele alınabilir.
Fikir olarak şunu söyleyebilirim.
Sebat Gençlik’e yeniden bir tüzük yazılabilir, üyeler yeniden düzenlenebilir, Trabzonspor kontrolünde yeni bir yönetimle yola devam edebilir.
Sebat gençlik, adı konmamış şekilde yıllarca Trabzonspor alt yapısı olarak kullanıldı. Eğer böyle bir düzenleme yapılırsa kimseye zarar gelmez. Sadece, yıllarca adı konulmamış alt yapının adı konulmuş olur ki, buda kimseye sıkıntı vermez.
Böyle bir değişiklikte, gerekirse bizlerde başkan olarak, yönetici olarak, teknik direktör olarak sebat gençliğimizin yanında oluruz.
İlk anda aklıma gelenler bunlar.
Bunları bile söylerken tepki alacağım diye çekiniyorum, biz yönetemiyoruz da sizlermi yöneteceksiniz diye sözler söylenecek diye üzülüyorum. Ama söylemedende duramayacağım.
Sözün özü şu; kim ne yapmışsa yapmış, onun hesabını soracak zaman gelecektir. Şu anda sorunları konuşacak zaman değildir. Sebat Gençliğin acil yardıma ihtiyacı vardır.
Trabzonspor, Sebat gençliğe el atacak ve yönetiminden, çalışanına kadar, kendi bulacak veya kontrol edecektir.
Başka çare yok!
Bu Trabzonspor için çokta zor değildir. Mali külfetide fazla yoktur. Trabzonspor; lazoronide sokağa attıkları para kadar yanlış yaptık deyip, Sebat gençliğe bu parayı yatıracaklardır.
İnanıyorum ki, Trabzonspor böyle yaparsa yatırdığından fazlasını kazanacaktır.
Sebat gençlik, futbolcu fabrikasıdır. Sadece yetiştirmesini bilmek gerekiyor.
Son olarak içimden geçenide söyleyeyim!
Sebat gençliğin asıl ismi;
Trabzon Akçaabat sebat gençliktir.
Bunun unutulmaması gerekir.
SERDAR BALİ
18–10–2006
|
Ben daha çocuktum, babam beni sebat gençliğin idmanlarına götürürdü. Sahanın yanındaki hamamda soyunup, idman için hazırlanan futbolcuların arasında koşuştururdum. Doğal olarak, babamı seyretme imkanım olmamıştı. Herkes onun büyük futbolcu olduğunu, ayrıca çok iyi bir atlet olduğunu söylerlerdi.( Eskiden futbolcuların çoğu futbola başlamadan önce mutlaka atletizmle uğraşırlarmış.) İnsan komple sporcu olunca da , iyi futbol oynamamak için önünde hiçbir sebep de kalmıyordu. Neyse konumuza gelirsek; şimdi, evlerle ve pazarla tamamen doldurulmuş olan Akçaabat sahasında babamı bir idman maçında, az da olsa seyretme imkanı buldum. Hakikaten, çok çabuk ve hırslı futbolcu olduğu hemen anlaşılıyordu. Bunları neden mi anlattım? İşte benim sebat gençlik sevgim o günlerde başladı ve asla bitmeyecektir.
Özak'dan Sebatspor'a Övgü
